Γιατί μου αρέσει ο Άγγελος Σικελιανός

with No Comments

Φλογάτη, γελαστή, ζεστή, από τ’ αμπέλια απάνωθεν εκοίταγε η σελήνη· κι ακόμα ο ήλιος πύρωνε τα θάμνα, βασιλεύοντας μες σε διπλή γαλήνη. Bαριά τα χόρτα, ιδρώνανε στην αψηλήν απανεμιά το θυμωμένο γάλα, κι από τα κλήματα τα νια, που της πλαγιάς ανέβαιναν μακριά-πλατιά τη σκάλα, σουρίζανε οι αμπελουργοί φτερίζοντας, εσειόντανε στον όχτο οι καλογιάννοι, κι άπλων’ απάνω στο φεγγάρι η ζέστα αραχνοΰφαντο κεφαλοπάνι… Στο σύρμα, μες στο γέννημα, μονάχα τρία καματερά, τό ‘να από τ’ άλλο πίσω, την κρεμαστή τους … Read More